Srpska pravoslavna crkva i njeni vernici 14. januara slave Svetog Vasilija Velikog, ali i Mali Božić. Sveti Vasilije Veliki, poznat kao Vasilije iz Cezareje, je bio uticajni teolog i episkop Cezareje (Kesarije) u Kapadokiji (Mala Azija). Smatra se osnivačem opštežiteljne monaške tradicije u istočnom hrišćanstvu. Sudeći prema istorijskim spisima i predanju crkve, Sveti Vasilije se upokojio 379. godine, u 50. godini. Živeo je u vreme cara Konstantina koji je ozvaničio slobodu ispovedanja hrišćanske vere.
Srbi 14. januar nazivaju i Mali Božić, pa se u mnogim krajevima na ovaj dan ponavljaju neki obredi svojstveni praznovanju Hristovog rođenja. U nekim krajevima se na taj dan spaljuju ostaci badnjaka. Kao što se za Božić mesi pogača česnica, za mali Božić se mesi poseban obredni hleb „vasilica“. Takođe, veruje se, da na ovaj dan u kuću treba uneti neku novu stvar, kupljenu tog dana, kako bi kuća i ukućani tokom cele godine imali napretka.
Kako se u crkvenoj službi Sveti Vasilije Veliki naziva i „pčelom crkve Hristove“, koja nosi med vernicima i žaokom svojom bode jeretike, valja uzeti kašiku meda. U pojedinim krajevima postoji verovanja da će godina biti rodna ako na taj dan pada sneg ili bude oblačno.
